4 do 6 maja 2017 r. Sandomierz – Czarnolas – Kazimierz – Kozłówka - Majdanek, Lublin – Zamość, Sochy, Zwierzyniec.
Grupa 45 uczniów naszej szkoły pod opieką dyrektora Romana Trojanowicza oraz mgr Beaty Kosiba-Hućko i mgr Andrzeja Kopczy wyruszyła na trzy dniową wycieczkę do Sandomierza, Czarnolasu, Kazimierza, Kozłówka, Lublina, Majdanka, Zamościa i Zwierzyńca.
4 maja o godz. 9:00 spotkaliśmy się z przewodnikiem w Sandomierzu, z którym rozpoczęliśmy zwiedzanie miasta zaczynając od Zamku Królewskiego, budowli wzniesionej na skarpie wiślanej przez Kazimierza Wielkiego, rozbudowanej w XVI wieku, następnie kościół św. Jakuba o.o. Dominikanów, przeszliśmy Furtą Dominikańską zwaną „Igielnym uchem” wzniesioną w połowie XIV w., stąd pod Synagogę, wejście na Bramę Opatowską, skąd rozciąga się przepiękna panorama miasta, dalej na Rynek z zabytkowymi kamieniczkami i Ratuszem z 1349 r., a także zwiedziliśmy gotycką Katedrę i przeszliśmy Podziemną Trasą Turystyczną, słynnymi lochami XV – XVI w.
Kolejnym punktem naszej wycieczki był Czarnolas. W Czarnolesie mieszkał i tworzył Jan Kochanowski. Na miejscu jego posiadłości znajduje się park z neogotycką kaplicą (1826-1846). Dworek Jana Kochanowskiego spłonął w 1720 r. W 2. połowie XVIII w. Czarnolas został kupiony przez księcia Józefa Aleksandra Jabłonowskiego. Muzeum mieści się w murowanym dworze Jabłonowskich, pochodzącym z XIX wieku. Tam gdzie rosła słynna lipa, wspomniana w utworach poety, stoi pamiątkowy obelisk. Pierwsza ekspozycja została otwarta w 1961 r. Obecna ukazuje życie i twórczość Jana Kochanowskiego na tle epoki. Przed dworkiem znajduje się pomnik poety wykonany w 1980 r. przez Mieczysława Weltera.
Z Czarnolasu udaliśmy się do Kazimierza Dolnego, gdzie zwiedziliśmy m. in. Rynek, Mały Rynek, Kościół Farny św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja oraz Kościół i Klasztor Franciszkanów.
Drugi dzień wycieczki rozpoczęliśmy od zwiedzania zespołu pałacowo-parkowego rodziny Zamoyskich w Kozłówce. Pałac zbudowany został w latach 1736-1742 przez wojewodę chełmińskiego Michała Bielińskiego, zaprojektowany prawdopodobnie przez włoskiego architekta Józefa II Fontanę, który realizował barokowy schemat entre cour et jardin (między dziedzińcem a ogrodem). Między latami 1799-1944 majątek należał do Zamoyskich. Pałac okres świetności przeżywał za czasów Konstantego Zamoyskiego, który w 1903 r. założył tu ordynację. Dokonując przebudowy rezydencji, hrabia pragnął z niej uczynić jedną z najbardziej monumentalnych i reprezentacyjnych siedzib magnackich. We wnętrzach, które zachowały autentyczny wystrój z przełomu XIX wieku i XX wieku w tym: neobarokowe i neoregencyjne plafony, piece z miśnieńskich kafli, marmurowe kominki, dębowe parkiety, zgromadzona jest również niezwykła kolekcja malarstwa (przeważają portrety rodzinne oraz kopie arcydzieł malarstwa europejskiego), mebli, rzeźb, luster, kobierców, porcelany, złoconych brązów i sreber, które swego czasu stanowiły dawne wyposażenie pałacu.
W budynku dawnej powozowni znajduje się jedyna w Polsce Galeria Sztuki Socrealizmu znana również jako „Muzeum Socrealizmu”. Galeria prezentuje najciekawsze prace z I poł. lat 50. XX wieku., które liczą ponad 1600 rzeźb, rysunków, obrazów, grafik i plakatów. Są wśród nich dzieła ówczesnych czołowych polskich artystów. Swoistym dopełnieniem galerii są stojące na zewnątrz zdemontowane pomniki Bolesława Bieruta, Włodzimierza Lenina oraz Juliana Marchlewskiego. W trakcie zwiedzania galerii, z głośników usłyszeć można przemówienia sekretarzy partii, dźwiękowe fragmenty kronik oraz pieśni, takich jak np. Międzynarodówka.
Kolejnym punktem programu wycieczki był Konzentrationslager Lublin - Kriegsgefangenenlager Maydanek – niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny oraz jeniecki w Lublinie, funkcjonujący w latach 1941-1944.
Nazwa właściwa obozu brzmiała KL Lublin i tak obóz był nazywany oficjalnie od 1943 roku. Potoczna nazwa „Majdanek” pochodzi od dzielnicy Lublina (Majdan Tatarski). Nazwy „Majdanek” używali jednak niekiedy w oficjalnych dokumentach również i sami Niemcy.
W 1947 utworzono Państwowe Muzeum na Majdanku, w 1969 odsłonięto Pomnik Walki i Męczeństwa na Majdanku.
Następnie zwiedzono zabytki miasta Lublina m.in. dziedziniec Zamku, Bramę Grodzką, Rynek Starego Miasta, Podziemną trasę turystyczną, Bramę Krakowską, Bazylikę pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika, zwaną także Bazyliką Relikwii (Drzewa) Krzyża Świętego lub Kościołem oo. Dominikanów – jedna z najstarszych świątyń Lublina, wraz z klasztorem jest jedną z najdłużej istniejących instytucji tego miasta (w 2003 roku obchodził jubileusz 750 lat).
Trzeci, ostatni dzień wycieczki to Zamość, Sochy i Zwierzyniec. Wraz z miejscowym przewodnikiem zwiedziliśmy miasto Zamość, m.in. Rynek Wielki z kamieniczkami, Ratusz, Katedrę z wejściem na dzwonnicę, Pałac Zamoyskich, Akademię Zamoyską, synagogę, mury obronne. Z Zamościa udaliśmy się przez kipiący bujną zielenią las, położony na terenie Roztoczańskiego Parku Narodowego, obok malowniczych Stawów Echo do wsi Sochy, miejsca bestialskiej pacyfikacji dokonanej przez hitlerowców 1 czerwca 1943 roku, w wyniku której zginęło 185 mieszkańców wsi (w tym 45 dzieci). Wydarzenie to upamiętnia cmentarz ofiar.
W końcu miejscowość będąca siedzibą plenipotenta ordynacji Zamojskich Zwierzyniec, który był również ważnym ośrodkiem gospodarczym ordynacji. Browar, papiernia, fabryka maszyn rolniczych, cukrownia, fabryka mebli dawały pracę okolicznej ludności i zapewniały dochód właścicielom.
Ciekawostką na terenie parku jest kamień – pomnik szarańczy upamiętniający plagę szarańczy, z którą ludność zmagała się w 1711 roku.
Po spacerze po parku Zwierzyńca i spożyciu obiadu udaliśmy się w drogę powrotną do Gorlic.
Wycieczka wzbogaciła naszą wiedzę historyczną, pozwoliła poznać miejscowości na wschodnich terenach Polski i ich znaczenia.
Fotorelacje: Dzień 1 cz.1 Dzień 1 cz.2 Dzień 1 cz.3
Dzień 2 cz.1 Dzień 2 cz.2 Dzień 2 cz.3 Dzień 3